diysinməx’

(Basarkeçər, Borçalı, Gəncə, Hamamlı, Qazax, Mingəçevir, Şuşa, Ucar)

iyrənmək. – Ay uşağ, o xörəydən mən diysindim (Borçalı); – Yanğır adam hamını diysindirir (Qazax); – Uşağ xörəx’dən diysinif, yemir (Gəncə); – Adam diysinsə, yiyəmməz (Şuşa); – Nə olsa diysinirsən, yemirsən (Ucar); – Mən ətdən yaman diysinmişəm (Hamamlı)