- dirsəg
- (Quba)hörgüc (dəvədə). – Dəvənün dirsəglərinün arasında uturmağ çux irahat uladu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
dirsəkləmə — «Dirsəkləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirsəklənmək — 1. məch. Dirsəklə yavaşca vurulmaq. 2. qayıd. Dirsəyi ilə söykənmək. Dirsəkləndi, başını qoydu və yatdı. – Dirsəkləndi yerində; Göz gəzdirdi otağa. R. R.. Kiçikxanım pəncərəyə dirsəklənib çənəsini ovcuna almış, həyətə baxırdı. M. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirsək — is. 1. Qol ilə bilək arasında olan büküyün bayır hissəsi. Bəzən Dilşad xanım üzüqoylu uzanıb, dirsəklərini yerə qoyaraq çayı nəlbəki ilə içər və ayaqlarını part part yerə döyərdi. T. Ş. S.. Diyar kişi dirsəyi ilə arvadına toxunub pıçıldadı. . Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirsəkləmək — f. 1. Dirsəyi ilə yavaşca vurmaq, itələmək; dirsəyini toxunduraraq bir şey bildirmək. Yanında oturanı dirsəkləyib oyatdı. 2. Dirsəyindən tutmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirsəlməx’ — (Gədəbəy) çox geyilmək nəticəsində nazilmək, köhnəlmək, köhnəlib yırtılmaq (paltara aid). – Şalvarın dizi dirsəlif, təzəsin alam gərəx’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dirsəkli — sif. 1. Dirsəyi olan, yaxud dirsəklər şəklində olan (bax dirsək 2 və 3 cü mənalarda). Dirsəkli val, boru. 2. məc. dan. Qüvvətli, qolugüclü, sözükeçən. Dirsəkli adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirsəkvari — sif. Dirsəyə oxşayan, dirsək şəklində olan, dirsək kimi bükük olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirsəkcik — is. Kiçik dirsək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirsəkşəkilli — bax dirsəkvari … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
DIRS — Dutch Invasive Reperfusion Study … Medical dictionary