- dənd
- I(Meğri)iri, bazburudlu (adam). – Hani indi u dənd cavannarII(Culfa, Ordubad)xışın kötük hissəsi. – Gedirəm kəfşənə dənddix’ kəsim gətirim, hiş qəyirmaxdan ötri (Ordubad)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.