- dəmgil
- (Borçalı, Çənbərək, Qazax, Şəmkir)seyrək, tək-tək, orda-burda. – Toxumu siçan ye:f, taxıl dəmgil bitif (Borçalı); – Üzündə dəmgil çili var (Qazax); – Qartof dəmgil bitif deyn yer qarala qalıf (Çənbərək)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.