- dəmbələqarın
- (Cəlilabad)qarınqulu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Qarin — (arabisch قرين, DMG qarīn; auch Qareen) sind nach islamischer Tradition Dschinns, die von Allah (Gott) geschaffen wurden um die Menschen zu begleiten. Qarin bedeutet wörtlich ständiger Begleiter . Der Begleiter kann entweder guter oder… … Deutsch Wikipedia
qarınənə — cecimi: (Şərur) qövsi qüzeh, göy qurşağı. – Qarınənə cecimi uzandı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarın — gətirməməx’: (Şuşa) gözü götürməmək. – Kişinin qarnı gətirmədi, evi satdı getdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarın — is. 1. İnsan və heyvan bədəninin qara ciyər, mədə, bağırsaqlar, dalaq və s. orqanlar yerləşən hissəsi. Qarnı ağrımaq. Qarın boşluğu. Qarnı şişmək. – Eşikağası əllərini yerə dəstək verib qalxdı, arxalığını, çuxasını düzəltdi, yana sürüşmüş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarın-qarta — (Gəncə, Xaçmaz, Salyan) içalat. – Qarın qartanı çox pişirəllər (Salyan); – Qəssəfdə çoxlu qarın qarta var (Gəncə); – Qasab qarın qarta sata vardi (Xaçmaz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarınənə — is. 1. Qoca nənə; ata, ya ananın anası. Birdən xoruzlar hinlərdə banladı, Qarınənə sübh olduğun anladı. A. S.. 2. Ümumiyyətlə, qoca arvad, qoca qarı. Deyirlər tapılıb Babək qılıncı; Muştuluq paylayın, qarı nənələr! M. Araz. ◊ Qarınənə qurşağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarın ajrıtmağ — (Yardımlı) bəhanə gətirmək, tənbəllik etmək. – Nə qarın ajrıdeysən, dur işüy gör … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarınənəsi — (Cəlilabad) çəyirtkə növü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarın-qarına — z. Döş döşə, lap yanaşı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pisdəqarın — (Bakı, Salyan, Şamaxı, Şuşa) azyeyən. – Çimnaz pisdəqarın uşağdı (Salyan); – Əli yaman pisdəqarın adamdı (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yekəqarın — sif. 1. Qarnı çox yekə, iri olan. Yekəqarın kişi. – <Mirzə Həsən:> O yekəqarın kulakla nə söhbət eləyirdin? Ə. H.. 2. məc. Qarınqulu, doymaq bilməyən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti