dambatdammağ

(Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, Hamamlı, İmişli, Tovuz)

lovğalanmaq, ədabazlıq eləmək, özünü başqalarından yüksək tutmaq. – Ruziyə elə dambatdaner ki, elə bil atasın, anasın tanıyan yoxdu (Tovuz); – Nə dambatdanersaη, a bala, görmüyüfsənmi nənəηi, bavaηı? (Gədəbəy); – Ə, nə dambatdanersan? (Borçalı); – Bilmirəm no:luf bizim bu Alıya, yaman dambatdanır (Hamamlı)