- dağallığ
- I(Füzuli, Gəncə, Qazax, Şəmkir)cığallıq. – Dağallığ yaxşı şey də:l (Gəncə); – Onun dağallığına baxma, söz qanan adamdı (Şəmkir)◊ Dağallığ eləməy (Salyan, Şəmkir) – oyunun qaydasını pozmaq, cığallıq etmək. – Oyunda dağallığ etməzdər (Füzuli); – Adə, sə: min dəfə demişəm, oyında dağallığ eləmə; – A gədə, dağallığ eləmə, dinç otur (Salyan)II(Şəmkir)lovğalıq. – Ona yaxın getmə, dağallığınnan bilmer nağayırsın
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.