- çuvaldız
- (Meğri)böyük iynə, qıyıq. – Taxmişam, üde: çuvaldız cəcimin üsdündədi
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
çuvaldız — is., Far. cuvāl dūz Çuval vb. dokumalar dikmekte kullanılan, ucu yassı ve eğri, büyük iğne Ağızlarını çuvaldıza geçirilmiş yerli kınnapla diktiniz mi, bırakınız yuvarlansın. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
ÇUVALDIZ — Çuval ve ona benzer çul vs. dikmeye mahsus büyük iğne … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
timen — çuvaldız … Çağatay Osmanlı Sözlük
ŞEGİRE — Çuvaldız … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yoğuniğne — çuvaldız … Beypazari ağzindan sözcükler
MİDARE — Çuvaldız gibi bir demir. (Kadınlar onunla saç düzeltirler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
temen — büyük iğne, çuvaldız, I, 402; III, 35, 367bkz: tümen § temen yiñne; büyük iğne, çuvaldız I, 402 § temen yigne; büyük igne, çuvald ız, III, 35 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
biz — 1. zm. 1) Çokluk birinci kişiyi gösteren söz Biz, Türkler, bütün tarihî hayatımızca hürriyet ve istiklale timsal olmuş bir milletiz! Atatürk 2) Bazen teklik birinci kişi zamiri ben yerine kullanılan bir söz Biz kendisini aldığımız zaman vücudu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kefne — is. Çuvaldız veya kalın iğne ile iş işleyen kimsenin eline geçirdiği demirli kayış … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıyık — 1. is., ğı, hlk. 1) İğne, kalın yorgan iğnesi 2) Çuvaldız 2. sf., ğı Kıyılmış olan … Çağatay Osmanlı Sözlük