çöçün

(Meğri)

bacarıqsız, yarıtmaz. – Xacca çöçün arvatdı

 Çöçün gəlməx’ (Ağcabədi, Cəbrayıl, Kürdəmir, Laçın, Mingəçevir, Lerik, Salyan, Yardımlı, Şamaxı) – b a x çeçin gəlməx’. – Bu iş mə: çöçün gəlir (Ağcabədi); – Sana çöçün gəlməsin (Laçın); – Mə:m hər işim sə: çöçün gəlir (Cəbrayıl); – Mə:m cuğabım sə: çöçün gəlir? (Şamaxı)