- çəngəl
- I(Goranboy, Qazax, Şəki, İrəvan)bax çengəl. – Paltunu çəngəldən asıf keşdıx içəri (Şəki); – Paltarını çəngəldən as (İrəvan)II(Xanlar)qoyun itinin boğazına keçirilən dişli dairəvi dəmir. – Çəngəl dəmirdən olur, ujlarına da bir əz polat qoyulurIII(Bakı, Daşkəsən, Şuşa)1. qarmaq (Bakı, Şuşa) . – Çəngəli gəti, quyudan vedrəni çıxardım (Şuşa); – Çəngəldə ətin olsun, müştəri özü gələr (Bakı)2. tilov (Daşkəsən). – Balığı çəngəlnən tutuylar
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.