- çəm
- I(Tovuz)vaxt. – Gejənin bu çəmində burda nə:zirsən?II(Cəlilabad, Salyan, Yardımlı)imkan. – Mən padşahın qızın sarayə gedəndə görmişəm, çəmim yoxdı oni almağa (Cəlilabad)III(Ağcabədi)suyun üzərində həlməşik şəklində olan qurbağa sürfəsi. – Çəm göy olur ot irəngindəIV(Qazax, Yardımlı, Tovuz)girəvə, fürsət. – Bələ çəm ələ tüşməz, get işiηi gör qutar (Tovuz)V(Salyan)xoşa gəlməyən, ürəyə yatmayan. – Çəmimi tutmayan paltarı giyəmmərəmVI(Yardımlı)üsul, qayda. – Hər şehün (şeyin) öz çəmi var
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.