çalmax

I

(Basarkeçər, Cəbrayıl, Göyçay, Mingəçevir, Şəki, Zəngilan)

süpürmək. – Çalğunu götü həyəti çal (Zəngilan); – Diyirəm tuğu götür, bir o yən-bu yəni çal (Şəki)

II

(Cəbrayıl, İsmayıllı)

oğurlamaq, xəlvəti götürmək. – Əli pıça:mı nətə:r çaldısa, xabarım olmadı (Cəbrayıl)

III

(Ağdam, Böyük Qarakilsə, Cəbrayıl, Salyan, Gədəbəy)

mayalamaq (südü). – Qaynar çalma:η südü, turş olor onda qatıx (Gədəbəy); – A:z, o südü çal, uşaxlar sə:r qatığ isdiyəjəx’lər (Ağdam)

IV

(Cəbrayıl, Çənbərək)

döymək, vurmaq. – Əhmət oğlun yaman çaldı büyünnəri (Çənbərək)

V

(Salyan)

oxşamaq, bənzəmək. – Parça satırdılar, rəngi biyaz <bir az> qırmızıya çalırdı

VI

(Salyan)

eşitmək, xəbər tutmaq. – Qulağım çalıb, diyəsən uşağlar balığ tutmağa gediflər