- zınğır-zınğır
- (Qax)boş-boş, avara. – Əşi, bütün günü zınğır-zınğır qəziy
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
zingirə — I (Ağdam, Cəbrayıl, Kürdəmir, Meğri) bax zingilə II (Xanlar) dəstə. – Səlmi bajımnan bir zingirə ip almışam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zingirə — is. Kiçik üzüm salxımı. Üzümü elə təmizləyiblər ki, deyərsən, günorta çağı buradan bir dəstə oğru keçib. Bir zingirə də qalmayıb. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zıngır zıngır — zf. Zangır zangır … Çağatay Osmanlı Sözlük
zangır zangır — zf. Aşırı bir biçimde titreyerek, zıngır zıngır Hiddetinden zangır zangır titriyordu, suratı sapsarıydı. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
zing — is. 1. anat. məh. İnsan və heyvanlarda bazı və baldır sümüyü. 2. Bax zingirə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti