- zıbığ
- I(Bakı)zəhlətökən, sırtıq. – Mının kimi heç zıbığ adam görməmişəmII(Bakı)bax zıbı. – O, zıbığın biridü
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.