- zağar
- I(Quba)bax zağa I. – Bu uşağ hələ əvvəldən zağarduII(Cəlilabad, Lənkəran, Masallı, Salyan)Əli yaman zağar adamdu, xoşuma gəlmey (Lənkəran); 2. dikbaş, sözə qulaq asmayan (Salyan); – Bı kətdə zağar uşağ azzıIII(Ağcabədi, Borçalı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Hamamlı, Qazax, Masallı, Mingəçevir, Tovuz, İrəvan)1. qısaboy, həm də kök (adam) (Borçalı, Gədəbəy, Hamamlı, Mingəçevir, İrəvan). – Bizim kəntdə bir zağar kişi vardı, əniynən uzunu biriydi (İrəvan); – Zağar adam gödəx’di (Gədəbəy); – Zağar adam hirisdi olar (Borçalı)2. yekəqarın (Ağcabədi, Cəbrayıl, Gədəbəy, Qazax, Masallı, Tovuz). – Zağar kişi çox işdiyəmməz (Qazax); – O, zağarın biridi (Ağcabədi)3. qarınqulu (Cəbrayıl). – Sən çoxda:n zağarısan
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.