yönnü

(Cəbrayıl, Füzuli, İmişli, Mingəçevir, Şəki)

yaxşı. – Sən heç yönnü şey ye:rsən ki əmələ:ləsən? (Cəbrayıl); – Yönnünü qoyuf, yönsüzü axtarır! (Füzuli)