yetim — sif. 1. Atası anası, yaxud atası və ya anası ölmüş. Yetim uşaq. Atadan yetim qız. – Qürbət içrə fəhləliklə saxlar idi öz başın; Həm vətəndə dul anasın, yetim bacı, qardaşın. A. S.. // İs. mənasında. Yetimə cancan deyən çox olar, çörək verən az.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yetim — sf., Ar. yetīm Babası ölmüş olan (çocuk), babasız Açlarla, yetimlerle uğraşır ve ... biraz nüfuzu varsa yalnız onlar için kullanırdı. F. R. Atay Birleşik Sözler yetimhane Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yetimi okşamışlar, vay sırtım demiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
yetîm — (A.) [ ﻢﻴﺘی ] biricik, tek. 2. yetim … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
Yetim Gurdji — ( ka. იეთიმ გურჯი, real name: Yetim Dabghashvili) (1875, Tbilisi 15 July, 1940) was a Georgian poet. He wrote in Georgian, Armenian and Azeri languages. His poetry mainly was distributed orally, by songs, which he created and performed himself.… … Wikipedia
yetim-yesir — top. dan. 1. Atasız anasız uşaqlar, yetimlər. <Məşədi Cəfər:> Məndən sonra bir bölük yetim yesir qalacaq. Ə. H.. 2. məc. Yoxsullar, məzlumlar, evsiz eşiksizlər. Amma bunu da biliniz, ey mollalar ki günlər dolanar, . . zəmanə təzələnər və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
YETİM-HÂNE — f. Yetim çocukların bakılıp beslendiği yer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
YETİM-ÜT TARAFEYN — Anası ve babası ölmüş çocuk. Anadan babadan yetim kalmış çocuk … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yetim — ə. valideynlərindən hər ikisi və ya biri ölmuş uşaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
yetimə — ə. az tapılan dürr, nadir inci … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
yetim — öksüz, hizmetkyar, uşak, ücretle tutulan rencber … Çağatay Osmanlı Sözlük