Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
yelk — /yelk/, n. Older Use. yolk. * * * yelk «yehlk», noun. Archaic. yolk1. * * * yelk see yolk … Useful english dictionary
Yelk — Yelk, n. Same as {Yolk}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
yelk — /yelk/, n. Older Use. yolk. * * * … Universalium
yelkən — is. 1. Dor ağacına bənd edilən və içinə yel dolduğu zaman gəmini, qayığı hərəkət etdirən xüsusi biçimli qalın, möhkəm bez parçası. Gəminin yelkənlərini açmaq, yığmaq. Yelkən açmaq (qaldırmaq) – yelkənləri açıb hərəkət etmək, yola düşmək. Dərviş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yelkən — I (Daşkəsən) yeltutan təpəlik. – Mallar bö:ələx’liyəndə yelkənə çıxallar II (Daşkəsən) lampada şüşə taxılan tor hissə. – Yelkən haveyi çəkey III (Oğuz) yelpik … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yelk — Yolk Yolk (y[=o]lk or y[=o]k; 277), n. [OE. yolke, yelke, [yogh]olke, [yogh]elke, AS. geoloca, geoleca, fr. geolu yellow. See {Yellow}.] [Written also {yelk}.] [1913 Webster] 1. The yellow part of an egg; the vitellus. [1913 Webster] 2. (Zo[… … The Collaborative International Dictionary of English
yelkəli — (Salyan) yallı (at). – Yelkəli at yaraşığlı olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yelkənli — sif. Yelkəni olan, yelkənlə hərəkət etdirilən. Yelkənli gəmi. – Dənizdə gəzişən ağ yelkənli qayıqlar nəzəri cəlb edirdi. S. H.. Yelkənli gəmitək üzür göydə Ay; Qaraqoyunludan keçən Əyriçay; Əks edir köksündə güzgütək onu. H. K. S.. Sahil boyu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yelkənsiz — sif. Yelkəni olmayan. Mənsiz kətan, kəndir verməz zəmilər; Çadırsız, yelkənsiz z. qalar gəmilər. A. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yelk — n. vitellus; yolk; oily discharge that covers the wool of sheep … English contemporary dictionary
