- yasdan
- (Dəvəçi, Qarakilsə)dağda düzənlik
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
yas — is. <ər.> 1. Yaxın bir adamın ölümü münasibətilə (hər cür zövq və əyləncədən imtina etmək və qara geymək şəklində ifadə edilən) hüzn və kədər; matəm. Yas paltarı (qara paltar). Yasa getmək. Onlarda yas var. – Yas yiyəsi kiridi, yasa gələn… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diş — is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır. Dişi ağrımaq. Dişi ilə tutmaq. Dişi ilə qoparmaq. Dişi qamaşmaq. Dişlərini xırçıldatmaq. Ağıl dişi – iyirmi yaşdan sonra çıxan axırıncı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dümüx’ — (Ağdam) hər işlə maraqlanan, hər işə qarışan Dümüy eləməx’ (Naxçıvan) – baş qarışdırmaq, məşğul etmək. – Mən yasdan gəlincə bu uşağı dümüy elə. Dümüy olmax (Cəbrayıl) – fikir vermək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qisirəmən — (Tabasaran) inəyin bir yaşdan yuxarı balası. – Heyif ki, u qisirəmən axsağdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sıvır — (Basarkeçər) iki yaşdan yuxarı erkək keçi. – Keçinin birillix’ balası dıvırdı, ikinci ilə keçəndə sıvır olur; – Axşam bir sıvır kəsmişdix’, düz qırxbeş kilo əti vardı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yasdana — (Ağcabədi, Cəbrayıl, Daşkəsən, Füzuli, Gədəbəy, Hamamlı, Xanlar, Qazax) bax yasdan. – Yaylağe:dəndə yasdanıya tüşürük (Ağcabədi); – Heyvannar yasdanada yatışıp (Cəbrayıl); – Mallar yuxarı yasdanada otduyur (Daşkəsən); – Qoyunnar yasdanada yatışıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dana — 1. sif. <fars.> klas. Alim, bilici. Füzuli, cami mey tərkin qılıb zöhd ilə təqvadən; Qamu danayə rövşəndir bu kim, nadanlığın vardır. F.. 2. is. Bir yaşdan iki yaşa qədər olan inək balası. Dana əti. – Danışıq dananı qurda verər. (Məsəl). 3 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irq — is. <ər.> Mənşə və bəzi irsi xüsusiyyətlərinə (saçlarının, dərilərinin rənginə, başlarının quruluşuna və s.) görə bir olan tarixən təşəkkül tapmış insanlar qrupu. Burada ağ irqdən qızlar var idi, yaşları çox az idi, ən çox yaşlı olanları 10 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kiçik — sif. 1. Həcmcə, ölçücə balaca; xırda (böyük müqabili). Kiçik əl. Kiçik göz. Kiçik otaq. Kiçik qab. Kiçik kitab. – Qapıçı kiçik pəncərədən <Nəbinin> nə istədiyini xəbər alır. «Qaçaq Nəbi». Kiçik və yoxsul daxmasının səkisi üzərində ortaboylu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti