Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
yapağı — is. İlkbaharda kırkılan koyun tüyü, yapak … Çağatay Osmanlı Sözlük
şib — yapağı, bürüncük, bir nevi kumaş … Çağatay Osmanlı Sözlük
yañzatmak — saklanması gerekeni söyletmek, ikrar ettirmek II, 359bkz: yañramak değirmi olan herhangi bir şey III, 3 § yap yarmak; değirmi para, sağ para, II I, 3 yapağı III, 3 § yung yap; yün yapağı III, 3 hile, al III, 142, 159bkz: al, yup … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
avarya — is., tic., İt. avaria 1) Bir deniz yolculuğunda geminin veya yükünün gördüğü zarar 2) Çeşitli sebeplerle dayanıklılığını ve esnekliğini kaybetmiş yapağı ve yün … Çağatay Osmanlı Sözlük
güve — is., hay. b. Kurtçuğu deri, yapağı, yünlü kumaş ve dokuma yiyen pul kanatlılardan bir böcek (Tine pellionella) Birleşik Sözler arpa güvesi buğday güvesi petek güvesi zeytin güvesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
iskarto — is., İt. scorto Yapağı kırıntısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
keçe — is. 1) Yapağı veya keçi kılının dokunmadan yalnızca dövülmesiyle elde edilen kaba kumaş Belki on aile keçelerden, kilimlerden çergelerini meyve ağaçlarının altlarına kurdular. Ö. Seyfettin 2) sf. Bu kumaştan yapılmış olan Keçe çadırların içi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yapağıcı — is. Yün ve yapağı alıp satan kimse, yapakçı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yapak — is., ğı Yapağı … Çağatay Osmanlı Sözlük
saçaqlanmaq — f. Saçaq saçaq olmaq, saçaqlar şəklində sallanmaq. Qışda bu atların tükləri bir qarışdan da artıq saçaqlanır, sonra da yapağı bir yapıncı kimi üstlərinə yapışardı. S. R.. Yaşıl otlar qol budaq verib, saçaqlanaraq arxın üstünü elə örtmüşdü ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
