- ağsaqqal
- (Salyan)saman yığmaq üçün alət
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
ağsaqqal — sif. və is. 1. Saqqalı ağarmış, qoca. <Bayraməli:> Belə tərbiyət sahibləridirlər ki, ağsaqqal ataları gəlir otağa, . . heç biri yerindən tərpənmək istəmir. N. V.. Baqqal dükanı qarşısında toplanıb söhbət edən ağsaqqallar, məhəllə cavanları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aqqa — I (Saatlı, Zərdab) ata. – Aqqa, doxdur gəlif inəx’lərə iynə vurmağa (Zərdab) II (Quba, Saatlı) yaşlı, nüfuzlu kişilərə edilən müraciət forması. – Aqqa ağsaqqal kişilərə de:llər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alasaqqal — (Qazax) ağsaqqal, çalsaqqal … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
comalax — I (Gədəbəy) topal. – Onuη comalax barmaxlarımı xoşunə:ler? II (Ağcabədi) bir nəsildən olan adamların yaşadığı yer, ərazi. – Bizim comalağın ağsaqqalı Qədir kişidi; – Bizim comalaxda ağsaqqal adamlar çoxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hampa — I (Şəki) ağsaqqal. – Yayda da kürk giyirdi hampalar II (Füzuli) varlı, dövlətli … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
haηa — (Balakən, Borçalı, Qazax) 1. razılıq (Borçalı, Qazax); – Sonoyu Kərimə isde: llər, axşam haηa almağa gəlmişdilər, qız özü də haηasını verif (Qazax) 2. bəli (Balakən). – İki beləjə ağsaqqal göndəre:rix’, qızın hanasıη ale:rıx (Borçalı); – Rəşid,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kələmülə — (Kürdəmir) başbilən, ağsaqqal … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
müsəlli — ə. 1) gündə beş dəfə namaz qılan molla; 2) xeyir dua verən (ağsaqqal) ə. cıdırda ikinci yeri tutan at … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şeyx — ə. 1) yaşlı, qoca, ağsaqqal; 2) təkyədə müəyyən dini dəstəyə rəhbərlik edən adam; 3) pirə, ocağa və s. rəhbərlik edən adam; 4) Ərəbistanda: qəbilə başçısı, əşirət rəhbəri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zal — f. yaşlı adam; ağsaqqal; 2) albinos (piqment azlığı nəticəsində dəri və tükləri ağ olan adam və ya heyvan) ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında ذ hərfinin adı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti