- vər
- I(Bərdə, Əli Bayramlı, Xanlar, İmişli, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Meğri)cərgə, sıra. – Bu gün on səkkiz vərin alağını eləmişəm (Əli Bayramlı); – Hər iki vərin arasın becərir (Kürdəmir); – Hərə öz vərin başa çıxsa iyitdi (Meğri); – Bi vər taxılı bişdim başatan (İmişli); – Hərə bir vər götürür piçir (Qarakilsə)II(Meğri)əvəz. – Nənəmin vərinnən mən gedecem soğan alağınaIII(Cəlilabad)hesab. – Pıli verdün, inəg qaldı sənün vəründəVərandaz eləməx’ (Meğri) – tərəzidə çəkiləcək hər hansı bir şeyi ələ alıb yavaşca atıb-tutmaqla çəkisini təxmini müəyyən etmək. – Bu əti vərandaz elə gör dünənkicə var?
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.