uyuşmax

I

(Ağdam, Bərdə, Cəbrayıl, Daşkəsən, İmişli, Şamaxı, Şuşa, Zəngilan)

bərkimək <südün qatığa çevrilməsi zamanı>. – Süd hələ uyuşmuyuf (Ağdam); – Qatığı kəsmə, hələ uyuşmaz (Daşkəsən); – Qatığ heç uyuşmuyuf, nə tə:r kəsim verim sq: (Zəngilan); – Südün üsdün açma, indi-indi uyuşur (Cəbrayıl); – Qatığı indi çalmışam, bir əzdən uyuşar (Şuşa)

II

(Cəbrayıl, Şuşa, Zəngilan)

öyrəşmək, alışmaq; isinişmək. – Bir həfdədi bı quzunu alıp gətimişəm, ama heş bizim quzulara uyuşmur (Zəngilan); – Çox soyux uşaxdı, heş kəsə uyuşmur (Şuşa)

III

(Cəbrayıl)

keyimək. – İndi uyuşur i:nənin yeri