- uydurum
- I(İmişli)səfeh, ağılsız. – Bu gedə uydurumdu, ona baş qoşmaII(İmişli)1. çayın dərin yeri2. burulğan. – Əyə, uşağ uyduruma düşər
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
uydurmaq — f. 1. Olmamış, ya olmayan bir şeyi öz xəyalında yaratmaq, özündən düzəltmək, özündən quraşdırmaq; qondarmaq. <Kazım> hər halda bir bəhanə uydurmağı qərara aldı. M. İ.. // məc. Yuxulatmaq, gözünü bağlamaq, iğfal etmək. <Gülüş Sevilə:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti