usburd

usburd elemeğ:

(Bakı)

etibar etmək. – Bı işi uşağa usburd elemeğ olmaz

◊ Usburd olmağ (İmişli, Kürdəmir, Salyan, Şamaxı) – b a x usburd elemeğ. – Beblə pammığı sə: usburd ollam (İmişli); – O, düz adamdı, hər şeyi usburd olmağ olar (Kürdəmir); – Mən şə:rə gedəndə oyı Zərxanıma usburd oluram (Salyan); – Dö:ləti süzə usburd olıb gedirəm (Şamaxı)