- tülü
- I(Ağbaba, Çənbərək, Qarakilsə, Qax, Naxçıvan, Oğuz, Ordubad, Şəki, Şərur)oğru. – Oğru olufdu, ona görə tülü di:llər (Oğuz); – Kəndə tülü ha tökülmüyüf, niyeymənirsəη? (Çənbərək); – Həsən lap tülüdü (Ordubad)II(Borçalı, İrəvan)bax tüli. – Tülü adamın hörməti olmaz (Borçalı)III(Borçalı)ting, ağac şitili. – Biz sovxozdan iku:z tülü aldıxIV(Qax, Oğuz, Şəki, Zaqatala)qadın baş örtüsü, qadınların saçlarını içinə yığdığı torbaya bənzər örtük. – Bacım tülü geyirdi (Qax); – Balakişi arvadın tülüsünü başına bağlayıf, adına de:flər tülü Balakişi (Oğuz); – Tülünü ağdan da tikirix’, çitdən də (Şəki)◊ Tülüqabağı (Şəki) – tülünün qabağına tikilən bəzək. – Yarım ərşin tülüqabağı aldım
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.