- tutalğa
- I(Ağcabədi, Bərdə, Şuşa, Tərtər)əsas, dəlil, sənəd. – Zəhranın əlində tutalğası var, işə çıxmır (Bərdə); – Yunus kişi, sənin əlində bir tutalğa varmı bu sözü maηa deyirsən (Ağcabədi)II(Meğri)nişanlı. – Qız irilənip, ama tutalğası yoxdu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.