- tutacağ
- I(Kürdəmir)bax tutalğac II. – Tək yetimdi, bir tutacağı yoxdıII(Cəbrayıl, Göyçay, Quba, Zəngəzur)bax tutağac I. – Ucağdakı sütü tutacağla gütür (Quba); – Nənəm qazan götürəndə tutacağı yandırdı (Zəngəzur); – Nənəm tutacağla qazanı ocaxdan düşürdü (Göyçay); – Tutacağı ma: verin, süd daşdı (Cəbrayıl)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.