tupcu

(Borçalı, Çənbərək, Qazax, Şəmkir, Tovuz)

cavan və kök qaramal. – Tupcu cöngənin əti qoynunkunnan da yaxşıdı (Qazax); – Bu düyə tupcudu, əti yeməli olar (Çənbərək); – Mənim bir tupcu düyəm var (Tovuz); – Qolxozun malları arasında əllialtmış tupcu cöngə var

◊ Tupcu olmax (Qazax) – biabır olmaq. – Ölkə içində tupcu oldux