- təpbək
- I(Ucar)südünü qurutmaq. – Bir həfdədi inəyimiz təpipII(Kürdəmir)bellə şumlamaq, qazmaq. – Məhləni təpbişəm iki gündüIII(Ağdam, Şuşa)məc. teztez yemək, acgözlüklə yemək. – Axşamatan orda-burda təpbəx’dən kökəlif doηuza dönüf (Ağdam)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.