- tənə
- I(Şəmkir, Şuşa)qulağın yumşaq hissəsi. – Nənəm qulağımın tənəsini deşif, mən də sırğa taxajam (Şuşa); – Sırğeyi tənədən asallar (Şəmkir)II(Cəlilabad)burun deşikləriIII(Daşkəsən, Gədəbəy, Qax, Qazax, Şəki, Şəmkir, Tovuz)bax tana II. – Qulağımı tənə incider (Qazax); – Qızdar qulağına tənə aser (Daşkəsən); – Qızın tənəsi itifdi, dünənnən ha çalışey tafsın, tapılmey əmə (Gədəbəy); – Qıza nişan gətirəndə üzüx’ də, tənə də qoyillər (Şəki)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.