- bordax
- (Basarkeçər, Gəncə, Qazax, Şuşa)kökəldilmiş, bəslənmiş. – Məmmədin bir bordax qoyunu var (Basarkeçər); – Bu gamışdar da bordax heyvanı kimi yağlıdılar (Şuşa); – Gədə o qədər kökəlif, elə bil bordax potasıdı (Qazax)◊ Bordağa bağlamax (Qazax, Şəmkir, Şuşa, Tovuz) – kökəltmək, bəsləmək. – Bu toğluyu bordağa bağlamışam, sə:η toyuηa aparajam (Qazax)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.