- tarxan
- (Salyan)kök. – Bi tarxan qoyınım vardı, dünən kəsdim
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Tarkhan — This article is about Tarkhan, an ancient Turkic title. For other uses, see Tarkan and Darkhan Tarkhan (Old Turkic Tarqan;[1] Mongolian: Darkhan;[2][3] Persian: ترخان; Chinese: 達干; Arabic: طرخان; a … Wikipedia
Тьмуторокань — Тмуторокань, Тьмуторокань город на Таманском полуострове (3): Тъи бо Олегъ мечомъ крамолу коваше, и стрѣлы по земли сѣяше. Ступаетъ въ златъ стремень въ градѣ Тьмутороканѣ. 15. И ркоша бояре князю: «Уже, княже, туга умь полонила; се бо два сокола … Словарь-справочник "Слово о полку Игореве"
Tarjan (título) — Tarjan (en persa: ترخان; chino: 达 干; árabe: طرخان; deletreos alternativos Tarkhaan, Tarqan, Tarchan, Tarxan, Tarcan o Targan) es un antiguo título de Asia central utilizado por diversos por los pueblos Indo Europeos (es decir, Iraníes y Tocarios) … Wikipedia Español
Астрахань — город у Каспийского моря, часто в Азовском Взятии (XVII в.); см. РФВ 56, 137 и сл. В др. русск. грам. также Асторохань (ср. жит. Юлиан. Лазаревской; см. Гудзий, Хрест. 334), араб. Haǰǰ Tarchan (Ибн Ватута), ср. лат. Agitarcan (XIV в.), по… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Тархан ( тюркско-хазарское) — Тархан (طرخان, 達干) ( tt. tarxan, тархан) старинное тюркское звание, слово тархан употреблялось в тюркском и монгольском языках а также и у других степных народов. До сих пор в монгольском языке слово тархан означает свободный человек.В Xазарском… … Википедия
Тархан (звание) — У этого термина существуют и другие значения, см. Тархан. Тархан (каз. дарқан; араб. طرخان; башк. тархан; кит. 達干; бур. , монг. дархан[примечание 1]; перс. ترخان; тат. tarxan, тархан; чуваш … Википедия
həşəmət — is. <ər.> Əzəmət, böyüklük, ululuq, şan və calal. Tarxan Nüşabənin həşəmət və əzəmətinə heyran qalmışdır. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovlamaq — f. 1. Ov vurmaq, şikar etmək. Dovşan ovlamaq. – <Dəlilər> səhərdən kövşəndə ceyran ovlayırlar. «Koroğlu». <Piri baba:> Yasəmən, gör sənə nə kök qırqovul ovlamışam. S. S. A.. // Balıq tutmaq. 2. məc. Çalmaq; ələ keçirmək, ələ gətirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutuşmaq — 1. Bax tutaşmaq. <Nazlı> bu saat Camalın qardaşı ilə tutuşacağını zənn edirdi. Ə. Ə.. 2. Alışmaq, yanmağa başlamaq, alışıbyanmaq. <Əsli:> Ağa Kərəm, Paşa Kərəm, Xan Kərəm! Alış Kərəm, tutuş Kərəm, yan Kərəm! «Əsli və Kərəm».… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti