- tanqah
- I(Cəbrayıl, Cəlilabad, Füzuli, İmişli, Qarakilsə)bax tanqax. – Oa min manatlığ tanqah vermişük (İmişli); – Kişinin əlində bir elə tanqahı yoxdu (Qarakilsə); – Kolxoz aldığı dəvənin tanqahını verdi (Cəbrayıl); – Bir belə tanqahı qoyduη, elə bir qoyun apardıη burdan? (Füzuli)II(Çənbərək)qüvvə, güc◊ Tanqahdan kəsilməx’ (Çənbərək) – gücdən düşmək, qüvvəsini itirmək. – Seyfəddin qərəm işdədiyinə tanqahdan kəsilif
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.