şərvəti

(Başkeçid, Beyləqan, Borçalı, Daşkəsən, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir, Tovuz, Zaqatala)

kiçik kasa, piyalə. – Şərvətiyi ma: ver ordan (Daşkəsən); – Uşağın xörəyini şərvətiyə töx’düm (Beyləqan); – A:z, çalasıyı paxır şərvətidə saxlamıynan, xarav olar (Gədəbəy); – Bir şərvəti camış qaymağı var, yiyərsəηmi (Tovuz); – O şərvətiyi apar, qaleylat (Şəmkir)