- şəddə
- I(Qazax, Lənkəran)qadın baş örtüyüII(Goranboy, Hamamlı, Laçın, Yevlax, Zərdab)pambıqdan toxunmuş bəzəkli palaz, kilim. – Dünən bazardan bir şəddə aldım (Zərdab); – Şəddə tufara vurulur (Yevlax); – Cəlil oğlunun toyunda bir şəddə verdi (Hamamlı); – Ay qız, şəddənin tozunu çırp (Laçın)III(Hamamlı)gərdək. – Təzə:lən gəlin utanırdı, bir həfdə şəddənin dalında oturdu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.