- şalaqqı
- I(Borçalı, Gədəbəy)işsiz, avara, boş-boşuna gəzən. – Şalaqqı o adama deyillər ki, işini buraxıv avaralıx eli:r (Borçalı); – Oqtay şalaqqının biridi, duruf bir yerdə işdiyəmməz xeylax (Gədəbəy)II(Borçalı, Qazax)nadinc, şuluq. – Kənddə Nəsrəddinnən şalaqqı uşax yoxdu (Borçalı)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.