birəlli

birəlli
(Bakı, Göyçay, İmişli, İsmayıllı, Kürdəmir, Salyan, Şamaxı, Zəngilan)
su qabı, su içmək üçün qab. – Qədəş, birəllini göt gəl (Bakı); – Birəlli qabaxlar olardı, indi quruşqa de:rix’ (Zəngilan); – Birəlliynən bir yağ içən kişilərimiz vardı, indi hanı? (Kürdəmir)

Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. . 2007.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "birəlli" в других словарях:

  • birəlli — 1. 1. sif. Bir əli olmayan, bir əli kəsik olan. Birəlli adam. Birəlli qalmaq. 2. zərf Tək əli ilə, ancaq bir əli ilə. Pambığı birəlli yığmaq. ◊ Birəlli tutmaq – əhəmiyyət verməmək, saymamaq, qiymətləndirməmək. Yoldaşını birəlli tutma. 2. is.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əlli — (Ağcabədi, Tərtər) misdən hazırlanmış qulplu suqabı. – Ay qız, mq: bir əlli su ver (Ağcabədi) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • birəllig — (Bakı) bax birəlli …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • əlli — 1. Qırx doqquzdan sonra gələn rəqəm – 50. Əlli adam. Əlli manat. Yaşı əllini keçmişdir. – Mahalda kənd bircədir; İçində əlli koxa. (Bayatı). Qafar yaşı əlliyə yaxın olan, xırdaca, arıq bir adamdı. Ə. Ə.. 2. sif. 1. Əli olan. İri əlli adam. 2. məc …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əlli-ayaqlı — 1. sif. Diribaş, çox zirək, çox bacarıqlı, əlli qollu. Əlli ayaqlı adam. – Laçın hələ yeddicə yaşında ikən çox diribaş, çevik, əlli ayaqlı bir uşaqdı. M. Hüs.. 2. zərf İzsiz soraqsız, tamam, bütün, büsbütün. Əlli ayaqlı itmək. – Naməlsəm… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təkəlli — bax birəlli 1. Təkəlli işləmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əməlli-başlı — sif. və zərf Olduqca yaxşı, bütün tələbata cavab verən, mükəmməl, nöqsansız, bütün, tam, ciddi. Əməllibaşlı bir şey. Əməlli başlı bir usta tapmaq. Əməlli başlı işləmək. // Əsaslı surətdə, lazımınca, lazımi kimi, istənildiyi kimi. Heç bir şeyi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • məhəlli — sif. Yalnız bir məhəllə, bir yerə məxsus və aid olan, ümumxalq mahiyyəti daşımayan; yerli. Məhəlli sözlər. Məhəlli idarələr. – Belə zamanda məhəlli əsərlər yazmaqla kifayətlənmək olmaz. M. İ.. Məhəlli komitə köhn. – yerli komitə (həmkarlar… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bəlli — sif. Aydın, aşkar, məlum, meydanda olan. Bəlli məsələ. // Xəbər şəkilçisi ilə: bəllidir – aydındır, məlumdur, aşkardır, görünür. Dudkeş kimi bir papaq başında; Ağ tükləri bəllidir qaşında. M. Ə. S.. Əzəldən böyükdür gözəl vətənin; Dünyaya… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»