süng

süng eləməx’:

(Qarakilsə, Ordubad)

müflisləşdirmək, iflasa uğratmaq, yoxsullaşdırmaq. – Bılar lap məni süng elədi (Ordubad)

◊ Süngə çıxartmaq (Salyan) – müflisləşdirmək, iflasa uğratmaq, yoxsullaşdırmaq. – Qolçomağları süngə çıxartdılar. Süng iləmağ (Quba) – b a x süng eləməx’. – Bu uşağlar məni süng iləyibəni quydular. Süng olmağ (Bakı, Gədəbəy, İsmayıllı, Qazax, Ucar) – müflisləşmək, iflasa uğramaq, yoxsullaşmaq. Süng ulmağ (Quba) – b a x süng olmağ. – U, işdən çıxannan so:ra lap süng ulubəni qalıb