- səydəş
- I(Ağcabədi, Göyçay, İmişli, Kürdəmir, Tərtər, Yevlax)yersiz danışan, yersiz hərəkət edən. – Xəlil səydəş adamdı (Ağcabədi); – O, çox səydəş arvaddı (Yevlax); – Əl çək mənnən, səydəşin biri səydəş; – O:n səydəş sözünnən nə ləzzət anne:rsuz? (İmişli)II(Çənbərək)əyri. – Gəvəniη ağzı səydəşdi; Hardan gətirifsəη bu səydəş çuvuğu?
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.