- sərnigün
- sərnigün olmağ:(Bakı)başı batmaq, itmək, ölmək. – Səni görüm sərnigün olasan
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
sərnigun — f. 1) başıaşağı, alt üst olmuş, çevrilmiş; 2) baş ayaq, tərsinə; 3) m. talesiz, bədbəxt, bəxti dönük … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
yenumək — f. qəd. Əzmək, basmaq, sıxışdırmaq, xurd xəşil eləmək. Zərb ilən onu sərnigun edəyin; Əzəyin, yencəyin, zəbun edəyin. F … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti