- sələ
- I(Lənkəran, Salyan)balıq tutmaq (ovlamaq) üçün alət. – Bazardan balığ vurmağa sələ aldım (Lənkəran); – Sələynən balığ tutallar (Salyan)II(Kürdəmir, Vedi, İrəvan)nazik çubuqdan hazırlanan aşsüzən. – Dünən bir batman şor verib, bir sələ almışam (Vedi); – Sələ: gətir üzüm qoyum (İrəvan)III(Qazax, Şəki)1. yağ saxlamaq üçün dəri qab (Qazax). – Sələnin divində yağ var, gəti soğança qayrax2. nehrənin ağzını bağlamaq üçün nazik dəri (Şəki)IV(Qax)çox arıq (ət)V(Bakı)–yaba
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.