- pəlmə
- I(Ağcabədi, Cəbrayıl, Füzuli, Qarakilsə, Meğri, Ordubad, Şahbuz, Ucar, Tərtər, Zəngilan)duman, çən. – Havada pəlmə var (Tərtər); – Pəlmədə adam adamı seçə bilmir (Ağcabədi); – Böyün hava pəlmədi (Zəngilan); – Pəlmədə yol getməy olar? (Ucar)II(Ağdam, Ağcabədi, Tərtər)gözdə əmələ gələn tor. – Gözümdə pəlmə var (Tərtər)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.