- bərəlgə
- (Bərdə, Daşkəsən, Şəmkir)1. ovlanacaq heyvanın keçdiyi yer, pusqu, bərə (Bərdə, Daşkəsən). – Ovu bərəlgədə vurallar (Bərdə); – O: ki, bərəlgədən keşdi, onu vurmağ olmaz (Daşkəsən)2. meşə və ya dağların arasından keçən dar cığır (Şəmkir). – Dünən bərəlgənin ağzında üstümüzə üç ceyran çıxdı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.