- navalça
- (Bakı)yağış suyunun axıb getməsi üçün evin üstündə dəmirdən düzəldilən nov
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
năvâlcă — năvấlcă s.f. (reg.) cantitate de fân, de paie care se taie dintr o singură tragere de coasă sau care se ia o dată cu furca; pală. Trimis de blaurb, 26.07.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român
navalça — is. Yağış, qar suyunun axması üçün damların kənarına qoyulan boru. Eşik divardan asılı duran navalça, ən naşı adamın çaldığı dəf kimi, qeyri müntəzəm bir səslə danqıldadı. M. Hüs.. Sallanmış yaşadığım evin navalçasından; Fil dişi, fil xortumu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
liçman — (Lənkəran) navalça … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
navdan — f. novdan, novça, navalça … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
niv — f. 1) şücaətli, qəhrəman; 2) navalça … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şarhaşar — z. Şiddətlə, şarıltı ilə (gur axan su haqqında). Şarhaşar tökülmək. Navalça şarhaşar axırdı. – Tökdü birdən birə yağış şarhaşar; Həyətdə, küçədə su daşdı, getdi. R. R.. Bir azdan sonra yağış çiləməyə başladı və çox keçmədən şarhaşarla tökdü. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti