nalça

I

(Astara, Bakı, Beyləqan, Biləsuvar, Borçalı, Cəlilabad, Dəvəçi, Füzuli, Hamamlı, Kürdəmir, Quba, Lənkəran, Salyan, Şamaxı, Şərur, Yardımlı)

döşəkçə. – Bir nalça götir, at yerə mə:mçün (Quba); – Nalçovu çək altuva (Masallı); – Adə, nalçanı at, qoy kişi otsun (Salyan); – Nalçanın üssündə otur (Şamaxı)

II

(Borçalı, Hamamlı)

iri dəmir <pul-pul oyununda>. – Nalçeyi atıf pulu döndərəndə, o dönmüş pulu udursan (Hamamlı)

III

(Şərur)

fırfıranın ucuna vurulan xırda mıx