- nağım
- nağım atmağ:(Bakı)göz qoymaq. – Bı nə xəsyetdü səndə, hər şeyə nağım atırsan
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Music of Kazakhstan — Central Asian music Kazakhstan Kyrgyzstan … Wikipedia
Mamluk identity — The birth of the Mamluk System during the Abbasid PeriodAl Mu tasim was the first Caliph to depend on the Turkish Slaves Soldiers (Ghulams), when as Amir he bought around 3000 Ghulams. They were Turkish prisoners of war, captured in Central Asia … Wikipedia
Markwart Müller-Elmau — (* 1. August 1937 in München) ist ein deutscher Schauspieler und Regisseur. Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia
Musique kazakhe — Sommaire 1 Musique traditionnelle 2 Instruments de musique 3 Musique classique 4 Musique actuelle … Wikipédia en Français
Kasachische Musik — Briefmarke mit einer Dombra, Kasachstan 2003 Briefmarke mit einer Kobys, Kasachstan 2003 … Deutsch Wikipedia
obnážiti — (koga, što, se) svrš. 〈prez. òbnāžīm (se), pril. pr. īvši (se), prid. trp. òbnāžen〉 učiniti nagim; razgolititi … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
karpiokształtny — + zool. karpiokształtne «Cypriniformes, Ostariophysi, Plestospondyli, rząd ryb kościstych obejmujący liczne gatunki o ciele nagim albo pokrytym łuskami bądź tarczkami kostnymi; na ogół słodkowodne, spotykane w zbiornikach wodnych wszystkich… … Słownik języka polskiego
nagość — ż V, DCMs. nagośćści, blm «bycie nagim, brak ubrania na ciele; nagie ciało, golizna» Wstydzić się, krępować się swej nagości. Ukazywać bez skrępowania swą nagość. przen. a) «brak właściwego pokrycia, przybrania, zapełnienia czymś (np. brak włosów … Słownik języka polskiego
obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… … Słownik języka polskiego
piskorzowaty — + zool. piskorzowate «Cobitidae, rodzina z podrzędu karpiowców, obejmująca około 20 rodzajów ryb o ciele wydłużonym, walcowatym, nagim lub pokrytym drobną łuską, występujących w Europie, Azji i północnej Afryce» … Słownik języka polskiego