- nağılçı
- (İmişli)aşıq. – Tək-tük adam nağılçı, çalğıçı gətirərdi toya
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
nağılçı — is. 1. Çox nağıl bilən və onları məharətlə danışmağı bacaran adam. Nağılı nağılçıdan öyrən. (Ata. sözü). <Molla Abbas:> Necə nağıl de? Nə zəvzək danışırsan?. . Mən vaizəm, yoxsa nağılçıyam ki, sizə nağıl deyəm? C. M.. <Əsgər> nağılçı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dastansəra — f. 1) dastan söyləyən; hekayəçi, nağılçı; 2) dastan yazan, dastan qoşan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nəqqal — ə. 1) nağıl deyən, nağıl danışan, nağılçı; 2) naqqal, çərənçi, boşboğaz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəvval — ə. 1) çoxdanışan, uzunçu, naqqal; 2) nağılçı, nağıldanışan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əfsanəçi — is. Nağılçı, əfsanə uyduran … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti