- murquz
- (Ağdaş, Cəbrayıl)qarğıyabənzər bitki. – Mən bir dəstə murquz yığdım (Ağdaş); – Murquzdan gəti mizqan düzəldim çalax (Cəbrayıl)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.
murquz — is. bot. Taxıllar fəsiləsindən qarğıyabənzər bitki … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
murğuz — I (Kürdəmir, Mingəçevir, Ucar, Zərdab) 1. b a x murquz (Mingəçevir, Ucar, Zərdab) – Uşağlar iyirmi top murğuz bağladılar (Zərdab); – Murğuz qarğıdan uzun olur; – No:lar, u murğuzları gəti bir yerə yığ (Ucar) 2. murğuzdan düzəldilib balıq toruna… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
murquzlux — (Ağdaş) murquz (qarğıyabənzər bitki) çox olan yer. – Murquzluxda gamuş var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kef — is. <ər.> 1. Ruhi və ya səhhətcə vəziyyət; hal, əhval. Kefin necədir? Kefini soruşmaq. Bu gün kefim yaxşı deyil. – Böyükxanım Qulamxanın kefini pərt görüb danışdırmağa cürət etmirdi. M. S. O.. <Kərbəlayı Qubad:> Ağanın kefi, əhvalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti