- mağıl
- I(Bakı, Borçalı, Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan, Dəvəçi, Gədəbəy, Goranboy, İsmayıllı, Kürdəmir, Şərur, Zəngilan)bax maal. – Dünən mağıl gün çıxmışdı (İsmayıllı); – Mağıl hərdən bizə gəlirdin, daha gəlmirsən (Goranboy); – Mağıl qapıda dirrix’ var (Tovuz); – Mağıl sən cavab verdin (Şərur); – Mağıl sən gəlib özu͂ :yetdin, yoxsa bı itdər bizi diricə yə:rdi (Zəngilan)II(Tovuz)layiqli. – Səltənət kimi mağıl adamı sən tapmassan
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Redaktorlar: A.A.Axundov, Q.Ş.Kazımov, S.M.Behbudov.. 2007.